Blog


BACK
mrt 1, 2018 |
Wendy

Cats Only Blog: Meesters in het verbergen van pijn.

Wie mij al een tijdje volgt heeft het waarschijnlijk al wel vaker voorbij zien komen. Katten zijn meesters in het verbergen van pijn! Daar waar onze Leia (lees: grote Oud Duitse Herder) al begint te piepen of te hinken als zij ook maar denkt dat ze pijn heeft, uiten mijn katten dit echter vrijwel niet. Om er toch achter te komen of mijn katten gezond zijn en pijn hebben let ik daarom op de kleinste details, naast de periodieke controles bij de dierenarts natuurlijk. 

www.cats-only.nl/boekEen verfomfaaide vacht in 1 dag
Zo ging ik met Google naar de dierenarts omdat zij binnen 1 nacht helemaal verfomfaaid in haar vacht zat en een bijtabces bleek te hebben. Jenny mauwde 2 keer per dag en uit onderzoek bleek dat zij acuut nierfalen had. En nadat ik een mep kreeg van Poezel bleek dat zij een blaasontsteking had. Als ik deze zeer kleine gedragsveranderingen over het hoofd had gezien betekende dat dat mijn katten met pijn rond zouden lopen. Gelukkig ken ik mijn katten en kan ik daarop inspelen, waarbij ik echter vaak raar word aangekeken door de dierenarts. Als ze aan je vragen: Wat mankeert de kat? En je antwoord ‘zij mauwt 2 keer per dag’, of ‘ze slaat me’ kijken ze je raar aan, want medisch is er dus op het oog niets aan de hand.

Gezondheid in het kattenhotel
Maar hoe controleer ik nu bij mijn hotelgasten, waarvan ik niet weet hoe zij zich normaliter gedragen, hoe het ervoor staat met hun gezondheid? Natuurlijk vraag ik aan de eigenaar bij aanvang van de vakantie hoe de medische achtergrond eruitziet. Echter worden sommige klachten niet aangezien als vreemd, omdat ze de kat iedere dag zien en het gedrag erin is geslopen, of worden zaken vergeten te vertellen. Zo wordt bijvoorbeeld een hoestje, wat zo af en toe opduikt, niet gemeld en ook regelmatig overgeven, al dan niet met haarballen, wordt vaak voor lief genomen. Voor mij is het erg belangrijk om wel te weten van deze kleinigheidjes.

Vreemde zaken
Alle vreemde zaken die ik zie bij mijn gasten schrijf ik op en rapporteer ik naar mijn gasten. Gelukkig hoor ik dan meestal ‘Oh ja dat hoestje, dat heeft hij allang. De dierenarts heeft er al naar gekeken en het is niks.’ Natuurlijk komt het ook voor dat sommige rare gewoontes helemaal niet op waren gevallen door de baasjes. Nadat je hen erop wijst blijkt meestal dat het eigenlijk wel was opgevallen, maar dat de koppeling met eventuele gezondheidsklachten niet was gelegd. Deze baasjes zijn dan ook erg blij met mijn oplettend oog.

Het verhaal van Britse korthaar Tsjillie
Zo ook de baasjes van Tsjillie. Tsjillie, een Brits Korthaar poes van 8 jaar, was een erg stressgevoelige kat. Omdat haar baasjes het idee hadden dat het beter voor haar was om niet alleen te zijn werd er enige jaren een maatje bijgekocht. Dit werd Brits Langhaar Megs (Megan). Na aankoop van Megs werd echter duidelijk dat Tsjillie hier helemaal niet op zat te wachten, maar gelukkig leek ze zich wel aan te passen. Door de stress die ze blijkbaar ondervond, aan van alles en nog niks, zag haar vacht er niet erg florissant uit. Waardoor er een bezoekje aan een trimmer werd gebracht. Dit bleek echter een drama. De autorit en de trimbeurt waren zo stressvol voor haar dat zij agressief werd en begon te hijgen. Deze trimbezoekjes werden dus geschrapt en de baasjes probeerden dit zelf voor haar bij te houden, opgelost.

De verhuizing
Maar wat nu, hoe moesten ze de op handen zijnde verhuizing nu zo goed mogelijk aanpakken voor Tsjillie? Ze kozen ervoor om ze 1 nacht, tijdens de verhuizing van de grote spullen, naar Cats Only te brengen. Deze korte vakantie pakte echter anders uit dan verwacht. Bij aankomst in het kattenhotel, na een kort ritje in de auto, keek Megs rustig rond vanuit haar reismandje. Tsjillie daarentegen zag er wat beduusd uit. Ze stapte uit haar mandje, liep wat in de rondte om vervolgens, onder onze neus, te gaan zitten poepen op een van de ligplankjes. Zeer vreemd! Wij weten het maar aan de stress, de verhuizing was immers al weken op gang, en voor een stresskat als Tsjillie is dat niet niks. Tel daar ook nog een reismandje, vervoer in de auto en een vreemde omgeving bij op en dan kan zoiets weleens gebeuren. Aangezien wij er toch niet echt gerust op waren besloten we contact te houden en snelde ik terug naar de kamer na het uitzwaaien van het baasje.

Snel naar de dierenarts
Daar aangekomen zat Tsjillie zwaar ademend in de hoek. Reden voor een filmpje, lang leve de mobiele telefoon! Na het doorsturen van de inmiddels zwaar ademende en schuimbekkende Tsjillie naar de eigenaar en een telefoontje bleek dit toch echt niet herkenbaar. Ze keerde de auto om en kwam snel terug. Onderweg is de dierenarts gebeld en later die middag kon ze, ondanks de drukte van hun verhuizing, terecht bij de dierenarts. De situatie van Tsjillie werd echter allesbehalve beter en na het terugkeren van het baasje besloot deze linea recta door te rijden naar de dierenarts, ook al was dit voor de afgesproken tijd. En dat was maar goed ook. Eenmaal aangekomen bij de dierenarts is de inmiddels hijgende, uitgeputte en hoestende kat die ook nog eens in haar reismandje had geplast en gepoept direct aan de beademing gelegd.

HCM
Na het luisteren naar de longen bleek dat zij veel vocht op de longen had waardoor de dierenarts de diagnose HCM stelde. Waarna het zuurstofmaskertje is verruild voor een zuurstoftentje. Uit een röntgenfoto die volgde bleek een verdikte hartspier en dus HCM een aandoening die veel voorkomt bij Britten. Hierop volgde hartmedicatie en na een aantal dagen in de zuurstoftent, die achteraf verkeerd aangesloten bleek te zijn, was Tsjillie voldoende opgeknapt, op puur en alleen de medicatie, om naar huis te gaan.

Eenmaal thuis was ze nog wel erg op haar hoede, maar wat wil je in een nieuw huis na zo’n zwaar weekend. Na een latere controle bij de dierenarts werd het baasje van Tjillie nogmaals op het hart gedrukt dat het echt kantje boord was en dat ze echt geen kwartier later had moeten komen. De reden dat Tsjillie het hele voorval heeft overleefd is te danken aan het snelle handelen van iedereen. Zowel ikzelf, als de eigenaar die alles aan de kant zette om meteen door te komen en natuurlijk de dierenarts die, ondanks de afspraak op een ander tijdstip, toch meteen plaats had gemaakt voor een behandeling. We hebben heel veel geluk gehad dat iedereen zo snel en goed handelde.

Eind goed al goed?
Helaas niet. De medicatie van Tsjillie leek goed te gaan en ze had haar plekje gevonden in het nieuwe huis. Maar enkele weken later bleek dat alles toch teveel geweest was voor haar en is zij gestorven. Gelukkig hebben de eigenaren nog afscheid van haar kunnen nemen en heeft zij niet lang hoeven leiden.

Rust zacht, lieve Tsjillie.

Wendy 

Ps. Wil je meer weten over HCM bij katten kijk dan eens op de website van Medisch Centrum voor Dieren. 

Blog van augustus 2016 geupdate juli 2019 

 

Dit blog is ook te lezen in het boek: 'Klitvrije kat, zo doe je dat!' Wil je meer informatie over het boek klik dan op de cover.