Blog


BACK
jul 12, 2020 |
Wendy

Keuzes maken!

Eigen column - 'Belevenissen uit het dierenpension' van Wendy Govers - van Thiel voor het Dibevo vakblad. Editie 4 - 2020

Hoe begin je een kattenhotel? Je zet je missie en visie op een rijtje, verzint een werkwijze, kijkt wat je budget is en past daar het maximum aantal katten­kamers op aan. Tenminste, zo ging het er bij ons vijf jaar geleden aan toe. 

Vanwege het lage budget bouwden we zelf ons droomhotel, daarbij rekening houdend met de mogelijkheid dat dit nieuwe concept weleens niet aan zou kunnen slaan, en dat het pand misschien nog eens anders ingericht zou moeten worden. Maar tegelijkertijd hoopte ik natuurlijk stiekem dat we snel uit het pand zouden groeien. Zelf was ik heilig overtuigd van dit concept, maar de mensen om mij heen waren nogal sceptisch.

Dromen over groei

Al snel bleek dat ik gelijk had: het concept sloeg aan en we ontvingen klanten uit heel het land. Het ging ons voor de wind, en dus ging ik weer verder dromen. Zou het niet mooi zijn om het bedrijf te laten groeien? Een groter pand was een optie, maar dan zou ik moeten stoppen met de kattentrimsalon want ik wilde dat werk zelf blijven doen.

Een andere optie was meer vestigingen openen, een franchise bijvoorbeeld. Ik zag nog op tegen het leidinggeven maar daar zou ik wel in groeien, besloot ik. Ik had nog even de tijd, want deze franchise zou moeten wachten tot de bouw van ons woonhuis klaar zou zijn.

Tijd voor bezinning

Toen we afgelopen maart midden in de bouw zaten, kwam corona en werd alles anders. Tijd voor bezinning. De crisis leerde me dat het een goede keuze is geweest om de trimsalon niet op te geven. De salon heeft ervoor gezorgd dat we nog steeds een maandinkomen kunnen verdienen, zodat we ook in deze crisistijd de rekeningen kunnen betalen.

Ook het feit dat mijn man Erik niet in het bedrijf zit, is een fijne bijkomstigheid. Want ook al zorgde de crisis ervoor dat hij moest gaan thuiswerken, zijn salaris wordt wel netjes gestort zodat de vaste lasten in ieder geval betaald kunnen worden.  

Hoe anders zou het geweest zijn als we een groter pand hadden neergezet dat dit jaar zijn deuren zou openen? En als ik in ruil daarvoor mijn trimsalonklanten – met de daarbij horende 20 procent van mijn omzet – aan de kant zou hebben gezet? En als Erik zijn baan had opgezegd om mij te helpen met het grotere bedrijf; iets waarover we vorig jaar nog zaten te brainstormen? En erger nog: wat nou als ik met een aantal opstartende Cats Only-vestigingen zat met allemaal nieuwe ondernemers zonder vet op de botten? 

Bekijk hier het originele artikel