Omdat de Maine Coon een natuurras is heeft de vacht nog steeds de eigenschappen zoals hij bedoelt is. Je kunt je voorstellen dat de Amerikaanse boerderijkatten, die de Coons vroeger waren, geen hulp kregen bij hun vachtverzorging en het alleen moesten zien te rooien. Dit kunnen ze nu gelukkig vaak nog steeds. Doordat een kat zich 3 uur per dag wast kunnen zij hun vacht schoon en klitvrij houden.

Let op ik schrijf de meeste, dit omdat er natuurlijk altijd uitzonderingen op de regel zijn. Denk maar eens aan katten met overgewicht, zieke katten, katten met veel stress maar ook katten met extreme vachten (die helaas ook onder de Coons voorkomen) kunnen het vaak niet alleen af. Maar gelukkig hebben de Nederlandse huiskatten inmiddels een baasje die voor ze wil zorgen en ze wil helpen. 

Wat jij als loyaal baasje kunt doen is het volgende: leer de vacht van je kat kennen. Kijk naar de vacht en zorg dat je weet hoe de vacht erbij hoort te liggen. Bij een gezonde klitvrije vacht liggen de haren allemaal dezelfde richting in, ligt de vacht netjes aan (zoals dat heet), en zie je geen open plekken in de vacht. Ook steken er geen pieken uit. Is dit wel zo dan weet je al dat daaronder iets misgaat en is er werk aan de winkel. 

Bovenstaande kun je allemaal al in de gaten houden met je ogen. Daarbij aai je je Coon natuurlijk ook wel eens. Tijdens het aaien kun jij kijken of je zicht je niet bedriegt. Met je handen voel je in no time of de vacht echt zo klitvrij is als je denkt. Voel je vacht dat in bosjes is gaan klitten dan moet je aan de slag. 

Stop! Pak niet gelijk de kam. Dit is helaas waar het vaak fout gaat.

Scenario 1: Je pakt de kam en je Coon loopt gelijk weg en je moet erachteraan om hem te kunnen kammen. Of 

Scenario 2: Je bent te kammen, op de rug natuurlijk want dat is het makkelijkste. Ongetwijfeld is het alleen dat daar de klitten niet zitten, die zitten vaak op de moeilijke plekken zoals de oksels of de liezen. Na een tijdje kammen is het geduld van katlief op en loopt ze weg. Met als resultaat een mooi gekamde rug met nog steeds klitten op de moeilijke plekken. 

Daarbij is het zelfs nog zo dat je zelfs op de rug meer kwaad hebt gedaan dan goed. Omdat kattenhaar van nature gemaakt is om los te laten heb je tijdens het kammen ongetwijfeld haren uitgekamd die eigenlijk nog niet los hadden moeten laten. Je hebt de vacht dus beschadigd. Gelukkig kan je kat dit zelf oplossen, feit blijft wel dat de haren die terugkomen slechter zijn van kwaliteit. Ze zijn doffer van kleur, vallen eerder uit en zijn wolliger en klitten eerder. Ik hoop dat hiermee in 1 keer duidelijk is dat preventief kammen zeker een no go is. 

Maar wat doe je dan wel. Zoals gezegd kijk je naar de vacht, je voelt in de vacht en als je dan iets vindt ga je deze klit (in wording) te lijf met je handen. Omdat kattenhaar gemaakt is om los te laten kun je deze beginnende klit makkelijk uitpluizen met je vingers. Vanaf de huid pluis je de klit uit en klaar is Kees. De klit is weg het haar daaromheen is niet beschadigd. 

Ben je niet zo handig met je vingers dan kun je gebruik maken van de grove kam of de grove kant van een combikam, en dan met name van de eerste paar tanden. Door de kam overdwars te zetten kun je de tanden gebruiken om de haartjes uit te pulken. 

Lukt dit alsnog niet in een paar halen dan ben je simpelweg te laat en kun je de klit niet meer pijnvrij verwijderen. In ieder geval niet op deze manier. Dan zit er niets anders op dan de klit plaatselijk weg te scheren, let op scheren en niet knippen! Hoe voorzichtig je ook knipt bij knippen is het gevaar groot dat je een stuk huid mee weg knipt aangezien de klitten vaak millimeter dicht op de huid zitten. 

Wil je leren omgaan met een tondeuse? Vraag jouw kattentrimmer dan eens of ze het je wil leren of ga op cursus. In mijn cursus: ‘Klitvrije kat, zo doe je dat!’ leer ik het je vanuit je eigen huis. Durf je het toch niet aan? Geen probleem, er zijn kattentrimmers genoeg die je ermee kunnen helpen. Ieder zijn vak! 

Laatste ding wat ik je nog mee wil geven is dat het opduiken van klitten vaak seizoensgebonden is. Zo klit de vacht eerder in de lente (wanneer de vacht in de rui is) en in de winter (wanneer de Coon vol in zijn wintervacht zit) en dan met name in de loop van de winter wanneer de vorst op begint te treden. Daar waar in de rest van het jaar 1-wekelijkse controle afdoende is moet je de frequentie van de controles in deze periodes opvoeren, soms wel naar dagelijkse. 

Wil je meer leren over de vachtverzorging van je Maine Coon? Dan raad ik je zeker aan om mijn boek: ‘Klitvrije kat, zo doe je dat!’ eens door te nemen. 

----------

Het ontstaan van dit artikel: De afgelopen weken ben ik zelf weer eens in de digitale schoolbanken gedoken. Dit keer voor de cursus van Pawpeds. Deze cursus die eigenlijk bedoeld is voor kattenfokkers (to be) werd me aangeraden door mijn Cats Class cursisten. En ze hadden gelijk, het is zeker een leuke cursus om te doorlopen. 

Naast de 5 modules met opdrachten over de lesstof moesten we ook een kattenras kiezen waarover we een eindopdracht moesten doen. Ik koos voor de Maine Coon, onze Google is er immers eentje en het is ook een veel geziene gast in het kattenhotel en de kattentrimsalon. Voor deze opdracht moesten we een stuk schrijven over onder andere de oorsprong maar ook over de ziektes die voorkomen bij dit ras. Als kattentrimmer kreeg ik daar nog een extra opdracht bij. Of ik ook wat wilde vertellen over de vachtverzorging van de Coon. 

Omdat het stuk eigenlijk te leuk en leerzaam is om niet te delen heb ik besloten het als blog te delen met jullie. Of eigenlijk 2 blogs. In het blog van vorige week leerde je meer over de Maine Coon. En in het blog van deze week over de vachtverzorging van de Maine Coon.